Rouw en verlies doen een groot beroep op onze veerkracht. Het is de veerkrachtigheid die ons helpt om te herstellen. Of het gaat om persoonlijk verdriet, zoals een overlijden, of een mondiale crisis zoals een pandemie, de oorlog in Oekraïne, of kleine alledaagse obstakels, het kan onze veerkracht aardig op de proef stellen. Want hoe ga je om met tegenslagen?
Heel simpel gezegd kunnen we stellen dat het bij veerkracht gaat om de bewustwording van het hebben van een keuze. Je hebt namelijk in iedere situatie altijd de keuze hoe je ermee omgaat. Is alles aan het wankelen gebracht en voelt het alsof je omvalt, dan heb je altijd een keuze, blijf ik liggen, of sta ik, al dan niet voorzichtig, weer op. Gaat veerkracht dan over wel of niet sterk zijn? Veerkracht zegt vooral iets over hoe sterk je je kunt voelen bij verlies, moeilijkheden en tegenslagen, ofwel hoe je daarmee omgaat en hoe je je probeert aan te passen aan de veranderde situatie. Veerkrachtig zijn betekent dat je op zoek gaat naar mogelijkheden die jou helpen. Dat betekent niet dat het vanzelf gaat, veelal is het een langdurig proces van hard werken, pijn en verdriet, doorbijten, twee stappen vooruit en één stap terug. Iedereen heeft een portie veerkracht in zich, toch kan de ene persoon van nature wat meer veerkrachtig zijn dan een ander. Het is nooit goed of fout en daarnaast is veerkracht iets wat te leren en te verbeteren valt. Bewustwording is een eerste stap en je daarbij proberen te focussen op de goede dingen in je leven, hoe klein soms ook.
De kracht van veerkrachtigheid is op dit moment ook mooi zichtbaar in de natuur. De lente laat ons zien dat het leven pieken en dalen kent. Dat de zon overdag schijnt, dat dieren ontwaken uit hun winterslaap, vogels terugkeren en dat dorre, kale bomen en planten weer opnieuw in groei en bloei gaan. En dat terwijl de nacht nog koud kan zijn, waardoor sommige nieuwe bloempjes stuk vriezen. Desondanks vindt de natuur haar kracht om door te gaan. En ook als mens voelen we de natuurlijke behoefte toenemen om weer meer naar buiten te gaan, ons op te laten warmen door het voorjaarszonnetje, de ramen te openen en de natuur binnen te laten. En ook al voelt juist dat contrast op dit moment (nog) te groot, laat dat dan zo zijn en wie weet lukt het om een beetje kracht en hoop te halen uit de sterke, veerkrachtige cyclus van de natuur.
Lieve groet,
Olga
Rouwgroep Breda
